Wyglądem bardzo zbliżony do okonia, od którego różni się brakiem ciemnej plamki na płetwie grzbietowej. Jej przednią część, rozpiętą na kolcach ma przy tym niższą niż tylną, miękką. Ponadto ma duży, uzbrojony w liczne, drobne zęby pysk, ze szczególnie wydatną dolną szczęką.
Ubarwiony też podobnie, ale bez regularnych pręg, charakterystycznych dla okonia. Gatunek północnoamerykański. W swej ojczyźnie osiąga ciężar do 8 kilogramów i jest najpopularniejszą rybą sportową. Do Europy sprowadzony w końcu 19 wieku. W Polsce zaaklimatyzował się, ale nie rośnie tak dobrze, żyje zaś głównie w stawach ośrodków hodowlanych.
Próby wsiedlenia go do wód otwartych nie powiodły się na szerszą skalę, toteż na haczyk trafia rzadko. Łowi się jak okonia. Metoda rozpowszechniona w Ameryce polega na ciągnięciu skokami przy dnie kauczukowej imitacji rosówki, często z dodatkiem wabików – np. niewielkiego złotego skrzydełka, wirującego na strzemiączku opartym o czerwony koralik.
——————————————