Wygląda jak skrzyżowanie węgorza z bocianem: tułów smukły, wężowaty, szczęki wyciągnięte w długi dziób. Z przesunięcia płetw grzbietowej i odbytowej do tyłu przypomina z kolei szczupaka. Łącznie z umieszczeniem płetw brzusznych poza połową ciała i głębokim wcięciem ogonowej nasuwa to skojarzenie z sylwetką samolotu naddźwiękowego. Znamienną cechą wewnętrzną jest zielony kolor ości. Dorasta do 1 metra długości, sztuki najczęściej łowione mierzą około 60 cm. Żywi się mięczakami i rybami na które poluje w toni i przy powierzchni.
Gdzie i kiedy:
Gatunek morski, ze zlewiska Atlantyku, u wybrzeży polskich spotykany stale lecz nielicznie. W większe skupiska zbija się tylko okresowo. Na przykład na przełomie maja i czerwca regularnie pojawia się dużymi ławicami w Zatoce Puckiej.
Na co:
Przynęty zwierzęce, najczęściej fileciki z ryb; błystki wahadłowe, smukłe, jasne np. typu Wydra.
Jak:
Spławikówka z podwieszeniem przynęty do kilkudziesięciu centymetrów pod powierzchnią; spinning z prowadzeniem błystki płytko, ponad roślinnością denną. Zacięta belona walczy bardzo energicznie, często stając na ogonie.
——————————————