PRZYNĘTY

Przynęty dzielą sie na: sztuczne i naturalne. Przynęty sztuczne zostały omówione w metodzie spinningowej. Tu zajmiemy się tylko naturalnymi. Ogólnie przynęty naturalne zostały omówione przy metodzie gruntowej a tutaj są opisane bardziej szczegółowo. Jednak może należałoby raczej napisać: przynętami jadalnymi bowiem nie wszystkie wchodzą w skład naturalnego pożywienia ryb. Dobierając je trzeba mieć zawsze na […]

Continue Reading

SPRĘŻYNA

Używana w metodzie gruntowej, służy głównie do powolnego zanęcania oraz pomaga daleko zarzucić zestaw. Zakłada się ją na żyłkę w pobliżu haczyka. Jest przymocowana do plastikowej rurki, może posiadać różne obciążenie w zależności potrzeb klienta. Na poniższym obrazku pokazano różne rodzaje sprężyn. KOSZYCZEK Podobnie jak sprężyna jest używany w metodzie gruntowej, służy głównie do powolnego […]

Continue Reading

SPŁAWIK

Pływak utrzymuje zanurzoną część zestawu i sygnalizuje brania. Funkcje nader tradycyjne. Aby jednak spławik skutecznie je spełniał, trzeba w nim uwzględnić mnóstwo wymogów, niejednokrotnie sprzecznych. Stąd zawrotna różnorodność konstrukcji, każda zaś powielona w różnych wielkościach i kolorystyce. 1. Spławiki a – na wody bieżące (1 – nurt szybki z zawirowaniami, 2 – szybki i średni, […]

Continue Reading

KOŁOWROTEK

Pomysł pochodzi z 1884 roku. Wówczas to niejaki Malloch, wędkarz ze szkockiego miasta Perth, odwrócił szpulę swojego kołowrotka bokiem do przodu. Nasiąknięty wodą, czepliwy sznur (żyłek przecież wtedy nie znano) mógł dzięki temu bez szczególnego oporu spadać zwojami, zamiast się ciężko odwijać. Autor usprawnienia nie mógł wtedy przypuszczać, jak zawrotną karierę zrobi jego pomysł, że […]

Continue Reading

WĘDKA

Wędka – przyrząd służący do połowu ryb. Składa się z wędziska, do którego przymocowana jest żyłka wędkarska, na której końcu znajduje się haczyk wędkarski z przynętą. Zakłada się, że pierwowzór wędki powstał na Hawajach. Była to linka zakończona hakiem z przynętą, przyczepiona do łodzi i za nią ciągnięta. Typowej wędki zaopatrzonej w około półtorametrowe wędzisko […]

Continue Reading

JESIOTR (Acipenser sturio)

Wygląd bardzo charakterystyczny, odbiegający od wszystkiego, co się w naszych wodach spotyka: rząd regularnych stożkowych guzów na grzbiecie, geometryczne wzory na bokach ciała, niesymetryczna płetwa ogonowa, wydłużony, ryjkowaty dolny pyszczek z wąsikami. Osiąga wielkość przeszło 3 m i ciężar kilkuset kilogramów. W naszych wodach to już historia. Kiedyś wchodził z morza do polskich rzek na […]

Continue Reading

JELEC (Leuciscus leuciscus)

Ciało wrzecionowate, lekko spłaszczone bocznie, grzbiet szary, boki srebrzyste, dolne płetwy brzuszne i odbytowa żółtawe. Dorasta na ogół do 35 cm, choć zdarzają się okazy prawie 0,5 m. Od klenia, którego stanowi niemal sobowtóra, najłatwiej odróżnić po wcięciu płetwy odbytowej; tamten ma zaokrągloną. Żywi się drobną fauną wodną oraz owadami opadającymi na powierzchnię wody. Gdzie: […]

Continue Reading

JAŹ (Leuciscus idus)

Tułów wygrzbiecony i spłaszczony bocznie, głowa niewielka, zakończona małym pyskiem. Wszystkie płetwy poniżej połowy ciała (łącznie z dolną połową ogonowej) cynamonowo-czerwone, powyżej – popielate. Łuska drobna, jasna z odcieniem złotawym, obwiedziona czarną kreską, tworzącą siateczkę. Dorasta do 5 kg przy przeszło 80 cm długości; przeciętnie łowione egzemplarze nie przekraczają 2 kg i 50 cm. Od […]

Continue Reading

JAZGARZ (Acerina cernua)

Ciało żółto-zielonkawe, usiane licznymi plamkami ciemnobrązowymi. Przednia płetwa grzbietowa rozpięta na ostrych promieniach, w kłujące kolce przechodzą także pokrywy skrzelowe. Dość obficie pokryty śluzem. Dorasta nawet do 30 cm, ale rzadko spotyka się osobniki większe niż 15 cm. Żywi się drobnymi bezkręgowcami dennymi oraz ikrą i wylęgiem ryb. Gdzie: Przy dnie, najchętniej twardym, piaszczysto-żwirowym, w […]

Continue Reading