Welon (Carassius auratus auratus) – hodowla, charakterystyka i wymagnia złotej rybk Karaś ozdobny, zwany także „welonką” czy „złotą rybką” jest jedną z najpopularniejszych ryb akwariowych. Kiedyś często hodowany był w szklanej kuli, dzisiaj jednak wiadomo, że nie jest to odpowiedni zbiornik do trzymania w nim żadnych zwierząt.
Według współczesnej taksonomii welon nie jest oddzielnym gatunkiem, a sztucznie wychodowaną formą podgatunku Carassius auratus auratus. Bywa mylony z innymi długopłetwymi odmianami złotych rybek, np. z Nimfą, Lwią Główką czy Szubunkinem. Możemy spotkać welona w dwóch podstawowych odmianach – welon klasyczny i welon jaskółczy (ma bardziej wcięty ogon) oraz w wielu barwach dla każdej odmiany. Ciekawostką jest, że zostały opracowane specjalne standardy określające proporcje ciała i płetw ryby, które brane są pod uwagę w hodowli i wystawach tyvh pięknych ryb.
Nazwa: Welon
Nazwa łacińska: Carassius auratus auratus
Rząd: Karpiokształtne
Rodzina: Karpiowate (Cyprinididae)
Pochodzenie: Chiny, Japonia, Korea
Wielkość: w akwarium do 20 cm, natomiast w naturze do 30 cm
Usposobienie: łagodne
Wielkość akwarium: > 80 l
Temperatura wody: 18-22°C
Parametry wody: pH 6-8 GH 5-25°dGH
Pokarm: suchy, żywy i mrożony
Pochodzenie
Welon nie występował w naturze w formie dzikiej. Jego hodowlę zapoczątkowano w Chinach w VII w. naszej ery. Selekcję tej ryby prowadzono tam, a następnie w Japonii od ponad 1000 lat. Dzisiaj można spotkać je w wodach śródlądowych w wielu zakątkach świata, gdzie pojawiły się w wyniku celowej lub przypadkowej introdukcji (zostały wypuszczone do dzikich zbiorników lub uciekły z hodowli). W niektórych miejscach tworzą trwałe i liczne populacje.
Charakterystyka
Welonki często hodowane są w stawach i sadzawkach ogrodowych. Dorastają wówczas nawet do 30cm. W akwariach największe osobniki osiągają 15-20 cm długości. Charakteryzują się krótkim ciałem i regularną, półokrągłą linią grzbietową. Płetwy są silnie wydłużone. Płetwa ogonowa jest najdłuższa, rozdwojona i pofalowana.
Bardzo trudno odróżnić płeć młodych ryb. Dorosłe samice są większe i okrąglejsze od samców, u których w okresie rozrodu pojawia się drobna, biała wysypka na pokrywach skrzelowych. U niektórych odmian można zaobserwować wyraźnie grubszy pierwszy promień płetwy brzusznej u samców.
Złote rybki charakteryzują się na ogół łagodnych usposobieniem. Mogą przebywać z prawie każdym gatunkiem ryb, trzeba jednak uważać na te, które mogą podgryzać płetwy. Są dość energiczne i bardzo wytrzymałe. Powinno trzymać się je w stadzie około 4-5 osobników, gdyż trzymane w pojedynkę mogą stawać się osowiałe i sprawiać wrażenie ociężałych. Mają tendencję do przekopywania podłoża i wykopywania roślin, zwłaszcza tych słabo ukorzenionych.
Odżywianie
Welony to ryby wszystkożerne. Przyjmują pokarmy żywe, mrożone, suche czy roślinne. Dla dobrej kondycji rybek należy zapewnić im jak najbardziej zróżnicowaną dietę. Zapadają w sen zimowy w temperaturze poniżej 9 stopni Celsjusza i nie pobierają wówczas pokarmu. W warunkach akwariowych muszą być karmione przez całą zimę.
Akwarium
Złote rybki potrzebują obszernego akwarium. Zalecana objętość dla jednego osobnika to przynajmniej 80 litrów. Dla każdego następnego osobnika powinniśmy dodać 35 litrów. Absolutnie nie powinny być hodowane w kulach. Welon to ryba zimnolubna, jednak źle znosi temperatury poniżej 15 stopni , dlatego nie powinien być hodowany na zewnątrz. Optymalna temperatura dla prawidłowego rozwoju tej rybki to 18-24 stopnie. Najlepsza będzie woda miękka do średnio twardej. Produkują dużo zanieczyszczeń, dlatego niezbędny jest filtr o bardzo dużej wydajności. Zalecana jes także podmiana wody (około 25%) raz w tygodniu.
Rozmnażanie
Welonki nie są często rozmnażane w akwariach. Do tarła dobiera się samicę i dwa samce w wieku 3-4 lat. Największe szanse na otrzymanie narybku są na wiosnę. W okresie tarła u samców dobrze widoczna jest biała wysypka na pokrywach skrzelowych. Dno zbiornika powinno być obsadzone roślinami i suchymi gałęziami. Warto umieścić w zbiorniku także rośliny pływające, które dodatkowo ocienią akwarium.
Aby ryby przystąpiły do tarła należy okresowo przechłodzić wodę. Wyższa temperatura i wysokobiałkowa dieta zachęci je do rozrodu. Woda powinna być czysta i dobrze natleniona. Samica składa do 2000 jaj, który przytwierdzane są do roślin blisko dna. Ikra jest drobna i kleista. Wylęg trwa około 3 dni przy temperaturze 25 stopni. Po złożeniu ikry dorosłe osobniki należy odseparować. Młode rybki zazwyczaj są szare i w niczym nie przypominają dorosłych osobników. Początkowo karmi się je larwami solowca, planktonem i innymi mikro pokarmami, potem siekanym rurecznikiem, pokarmem granulowanym i płatkowym.
Ciekawostki
Złote rybki są wykorzystywane w badaniach laboratoryjnych, gdzie były wykorzystywane, między innymi, do badań nad zachowaniem gatunku w stanie nieważkości przy pomocy samolotu odrzutowego, który może uzyskać przyspieszenie większe od 1g.
Welonek nie można dotykać, ponieważ mają bardzo delikatną i mało odporną na uszkodzenia skórę. Może być za to nauczona karmienia z ręki, które można traktować jako sztuczkę. W niektórych sklepach można nawet nabyć specjalne pokarmy przeznaczone do karmienia z ręki.
Welonka pozostawiona sama sobie w ciemności traci swój niesamowity kolor. Dzieje się tak, ponieważ ryby te wytwarzają pigment odpowiadający za kolorowe ubarwienie tylko przy odpowiednim oświetleniu.
Największa złota rybka jaką odnotowano osiągnęła długość 37cm, gdzie osobniki spotykane na wolności zwykle nie przekraczają 30cm długości ciała.
Artykuł powstał dzięki portalowi Ale Mama
——————————————